ഞാന് വഴിയരികിലെ ഒരു മരം, സ്വയം
തണല് കൊണ്ട് അടയാളപ്പെടുത്തിയില്ല;
ഫലം കൊണ്ടും.
ചുമലില് കാലത്തിന്റെ മഴുവേറ്റി
കടന്ന് പോകുന്നു നീ.
ഒരു പോറല് പോലുമേല്ക്കാതെ
ഞാന് വേരറ്റ് കിടക്കുന്നു .
നിന്റെ തെരുവുകളില് ഞാന്
കാറ്റത്ത് പാറുന്ന ഒരില.
പച്ച, മഞ്ഞ, ചുവപ്പ്..
കൊടും ശൈത്യത്തിലുമെന്റെ
ഋതുക്കള് പൂര്ത്തിയാവുന്നു.
ഞാനെന്റെ മേല് തന്നെ
തണുത്തുറഞ്ഞു കിടക്കുന്നു,
ഏത് വസന്തത്തിലും.
പൂക്കള്
നിറങ്ങളുരിഞ്ഞെറിയുന്നു;
ചിരിക്കുന്നു.
കറുത്ത പരിഹാസം,
വെളുത്ത നിസ്സംഗത.
ഉള്ളില്, മരതകക്കണ്ണുകളുള്ള
ഒരു മരംകൊത്തി
സ്വര്ഗ്ഗവും നരകവും
കൊത്തുന്നതിന് ശബ്ദം.
പ്രിയമുള്ള ഒരു സ്വരം
പൊഴിഞ്ഞുള്ളിലേക്ക്
ആഴത്തിലാഴത്തില്
വീഴുന്നതിന് ശബ്ദം.
ജീവിതം
മരണത്തെക്കാള്
നിശബ്ദം.
nannaayi
ReplyDeleteകുറച്ചു നാളുകള്ക്ക് ശേഷം ഒരു കവിതയല്ലേ.. വരികള് നന്നായിട്ടുണ്ട്. ജീവിതം മരണത്തേക്കാള് നിശബ്ദം.. അത്ര നിശ്ശബ്ദമാണോ ഇന്നീ ജീവിതങ്ങള് :):)
ReplyDeleteവളരെ നന്നായി ചിത്രാ....ഓരോ വരിയും, വാക്കും ഇഷ്ടമായി............ആശംസകള്
ReplyDeleteഹാ! വീണ്ടും വായിക്കണം ഈ കവിത.മനോഹരം!
ReplyDeleteഉള്ളില്, മരതകക്കണ്ണുകളുള്ള
ReplyDeleteഒരു മരംകൊത്തി
സ്വര്ഗ്ഗവും നരകവും
കൊത്തുന്നതിന് ശബ്ദം
നന്നായി
നല്ല വരികൾ
ReplyDeleteനല്ല വരികള്..
ReplyDeleteha!!
ReplyDelete..സ്വര്ഗ്ഗവും നരകവും
ReplyDeleteകൊത്തുന്നതിന് ശബ്ദം...
അതീവഹൃദ്യമായ ശബ്ദം വരികള് മുറിച്ച് പറക്കുന്നു ചിത്രാ..
പ്രിയമുള്ള ഒരു സ്വരം
ReplyDeleteപൊഴിഞ്ഞുള്ളിലേക്ക്
ആഴത്തിലാഴത്തില്
വീഴുന്നതിന് ശബ്ദം.- ഈ വരികൾ മനസ്സിലേക്ക് തുള്ളിതിള്ളിയായി വീഴുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ച് കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു ഞാൻ. കവിത മുഴുവനായും ഉൾക്കൊള്ളാൻ എനിക്കായില്ലെങ്കിലും.
നിശ്ബദതയില് ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള് നിന്നോട് പറയാനുണ്ട്
ReplyDeleteനൈസ്
ഉള്ളില്, മരതകക്കണ്ണുകളുള്ള
ReplyDeleteഒരു മരംകൊത്തി
സ്വര്ഗ്ഗവും നരകവും
കൊത്തുന്നതിന് ശബ്ദം.
പ്രിയമുള്ള ഒരു സ്വരം
പൊഴിഞ്ഞുള്ളിലേക്ക്
ആഴത്തിലാഴത്തില്
വീഴുന്നതിന് ശബ്ദം.
വളരെയിഷ്ടപ്പെട്ട വരികള്..
"ഉള്ളില്, മരതകക്കണ്ണുകളുള്ള
ReplyDeleteഒരു മരംകൊത്തി
സ്വര്ഗ്ഗവും നരകവും
കൊത്തുന്നതിന് ശബ്ദം."
എന്തൊരു ഭംഗി...
അടിമുടി കവിത പൂത്ത ഒരൊറ്റ മരം.
ReplyDeleteഎങ്ങനെ എഴുതുന്നു,
ഇത്ര മനോഹരമായി
ഇത്ര ഏകാന്തത!
ഇപ്പോള്
ReplyDeleteദൂരങ്ങളെത്രയോ അരികില് ..
എങ്കിലുമെത്രയരികില് ? ..............................................
മനുഷ്യന്റെ
ReplyDeleteനിത്യമായ
ഏകാകിതയെ
സ്പർശിക്കുന്ന
കവിത...
ഭാവുകങ്ങൾ..
ജീവിതം
ReplyDeleteമരണത്തെക്കാള്
നിശബ്ദം.
ഓരോ വരിയും ഇഷ്ടായി ആശംസകള്
ഉള്ളില്, മരതകക്കണ്ണുകളുള്ള
ReplyDeleteഒരു മരംകൊത്തി
സ്വര്ഗ്ഗവും നരകവും
കൊത്തുന്നതിന് ശബ്ദം.
പ്രിയമുള്ള ഒരു സ്വരം
പൊഴിഞ്ഞുള്ളിലേക്ക്
ആഴത്തിലാഴത്തില്
വീഴുന്നതിന് ശബ്ദം.
ജീവിതം
മരണത്തെക്കാള്
നിശബ്ദം.
ഒരുപാടു ഇഷ്ടായി
ജീവിതം മരണത്തേക്കാള് നിശ്ശബ്ദം. ഏകാന്തതയെ വളരെ നന്നായി വരച്ചിരിക്കുന്നു
ReplyDeleteവാക്കുകൾ നഷ്ടപ്പെടുന്ന അപൂർവത.!
ReplyDeleteManoharam .
ReplyDeletepower of silence
ReplyDeleteഉള്ളില്, മരതകക്കണ്ണുകളുള്ള
ReplyDeleteഒരു മരംകൊത്തി
സ്വര്ഗ്ഗവും നരകവും
കൊത്തുന്നതിന് ശബ്ദം.
പ്രിയമുള്ള ഒരു സ്വരം
പൊഴിഞ്ഞുള്ളിലേക്ക്
ആഴത്തിലാഴത്തില്
വീഴുന്നതിന് ശബ്ദം.
ഹോ.. എന്തൊക്കെയോ അനുഭൂതികള് നിറച്ചു തന്നു വരികള്..സുന്ദരം രാമൊഴീ..
thanks for all the comments..
ReplyDeleteloved it.
ReplyDeleteഏറെ നാളുകൾക്കു ശേഷമാണ് ഇവിടെ വരുന്നത്.. വന്നു വീണതോ കവിതയുടെ അസാധ്യ ഭംഗിയിലേയ്ക്ക്... സ്ത്രീകളിലേറ്റം വിഷാദഭരിത നീ...
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeletePARAYAN VENDI PARAUKAYANENNU KARUTHARUTHU....PARAYATHIRIKKAN PATTATHATHU KONDU PARAUKAYANU....AWSUM..THOUGHT PROVOKING.....
ReplyDeleteജീവിതം
ReplyDeleteമരണത്തെക്കാള്
നിശബ്ദം.