തല പിളര്ത്തി
ഉടല് പകുത്ത്
കരവേഗലാളനം.
ഉരുകിയൊലിക്കുന്നു
വറ്റിയ നദികളുള്ള
തലച്ചോര്; ഉള്ളില്
അടിയുറവ വറ്റാത്ത
നിലാവിന് നദി.
തെരുതെരെ തെറിക്കുന്ന
മാംസത്തിന്നടരുകള്,
ചെന്തളിരിലകള്.
മരപ്പലക
കറുത്ത കലയുടെ
ക്യാന്വാസ്.
ഉത്തരത്തില് തൂങ്ങി
ചരിത്രത്തിന്റെ
വിഭജിക്കപ്പെട്ട കാലുകള്,
അവ കണ്ട കാലങ്ങള്;
താണ്ടിയ ദൂരങ്ങള്,
മേഞ്ഞ മൈതാനങ്ങള്.
തെറിച്ച തലയില്
തുറുകണ്ണുകളില്
അപ്പോള് പൊടിഞ്ഞ മഴയില്
കൂമ്പിയ തൊട്ടാവാടികള്,
മുക്കുറ്റികള്
തുമ്പകള്.
തുമ്പനാക്കിന്
തുമ്പില്
ഒരു ചുകന്ന
മൂക്കുത്തി.
nice blogging . ...........check my blog
ReplyDelete"cheathas4you-safalyam.blogspot.com"
ശ്ലഥബിംബങ്ങളിൽ നിന്ന് എനിക്ക് ഒരു ചിത്രം ഉരുത്തിരിച്ചെടുക്കാനാവുന്നില്ലല്ലോ,ചിത്രേ!
ReplyDeleteഅറവുശാലയിലെ കരവിരുതുകള്
ReplyDeleteകവിതയായി രൂപപ്പെടുത്തിയല്ലോ?
ആശംസകള്
ചരിത്രത്തിന്റെ
ReplyDeleteവിഭജിക്കപ്പെട്ട കാലുകള്,
അവ കണ്ട കാലങ്ങള്;
താണ്ടിയ ദൂരങ്ങള്,
മേഞ്ഞ മൈതാനങ്ങള്.ഇപ്പോൾ കിട്ടി (ക്ഷമിക്കുക) അസ്സലായി.
ഒരു കവിയ്ക്ക് മാത്രം കാണാന് കഴിയുന്നത്.
ReplyDeleteഒരു കവിക്കു മാത്രം പറയാൻ കഴിയുന്നത്..
ReplyDeleteഎന്നത്തെയുംപോലെ
ReplyDeleteഇമേജുകളുടെ ഒരു കടല്.
അതിന്നിരമ്പത്തില്
നിശ്ശബ്ദമായ വിങ്ങലുകള്.
വായിച്ചു, രണ്ടാവര്ത്തി.
ReplyDelete