Saturday, March 31, 2012

മറുകാഴ്ച


വേനല്‍ വറുതിയില്‍
വിരിഞ്ഞ പൂവ് 
ജനലിലൂടെ നോക്കുന്നു.

ആദ്യമായ് 
ഞാനൊരു പൂവിന്റെ 
ജനല്ക്കാഴ്ചയാവുന്നു. 

കാറ്റിലാടുന്ന 
പൂവിനനുതാപം.

കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് 
പൂവെന്റെ
നഗ്നത വരയ്ക്കുന്നു.
ഉടല്‍ ഞാനഴിച്ച് വയ്ക്കുന്നു.

ഉടല്‍ എന്നെ അഴിച്ച്  വയ്ക്കുന്നു.

ഉറക്കത്തില്‍ ഞാന്‍ 
വസന്തത്തിന്റെ 
കറ്റകള്‍ 
കൊയ്ത്‌ കൂട്ടുന്നു.

13 comments:

  1. എല്ലാം കാണുന്നു
    സഹതപിക്കുന്നു
    കുറ്റം പറയുന്നു
    എനിക്കാവില്ല ബുദ്ധിമുട്ടാന്‍.

    ഉറക്കത്തില്‍ ഞാന്‍
    വസന്തത്തിന്റെ
    കറ്റകള്‍
    കൊയ്ത്‌ കൂട്ടുന്നു.

    ReplyDelete
  2. മറുകാഴ്ചയ്ക്ക് നല്ല ഭംഗി.

    ReplyDelete
  3. നന്നായിരിക്കുന്നു കവിത

    ReplyDelete
  4. നല്ല കവിത .ഇഷ്ടായി ..
    നന്ദി ..

    ReplyDelete
  5. വേറിട്ട ചിന്തകൾക്കെന്റെ ഭാവുകങ്ങൾ

    ReplyDelete
  6. നന്നായിരിക്കുന്നു കവിത.
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  7. ഉറക്കത്തില്‍ ഞാന്‍
    വസന്തത്തിന്റെ
    കറ്റകള്‍
    കൊയ്ത്‌ കൂട്ടുന്നു.

    ഇനി മെതിക്കാ‍ാൻ ആളെ കിട്ടുമോ...?

    ReplyDelete
  8. എന്തു സൂക്ഷ്മമാണ് ഈയെഴുത്ത്.
    സ്വപ്നത്തിന്‍െറ ഭാഷ.
    വാക്കുകളുടെ ഉടലഴിച്ചുവെച്ച
    കവിതയുടെ സത്ത. ഇഷ്ടമായി.

    ReplyDelete
  9. വേറിട്ട കാഴ്ചകള്‍ ആണല്ലോ :)

    ReplyDelete
  10. വെയില്‍ പൊന്നില്‍
    തിളങ്ങുമ്പോള്‍
    പൂവിനു പരിഹാസം.

    ഇരുള്‍ പരക്കുമ്പോള്‍
    പൂവിനു
    നിലാവിന്റെ ഹര്‍ഷം

    ReplyDelete
  11. വസന്തത്തിന്റെ കറ്റ മെതിച്ച് ഒരു കുടുന്ന ധാന്യം!

    ReplyDelete
  12. ഉടല്‍ അഴിച്ചു വെച്ചാല്‍ വസന്താഗമം

    ReplyDelete
  13. കവിത വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു...

    ReplyDelete