ഒന്നിലേക്കും തുറക്കാത്ത
ജനാലപ്പടിമേലിരുന്ന്
നാം ഉറക്കെച്ചിരിക്കുകയും
ആകാശത്തെക്കുറിച്ച്
സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തു
ഇന്നലെ വരെ.
ഇന്നിനി നാം
പറക്കാനൊരുങ്ങി,
പാതിയില്
മുറ്റത്തെ മുള്ളുവേലിയില്
കുരുങ്ങിയ,പാവം
കുരുവിക്കുഞ്ഞിനെക്കുറിച്ചാവും
സംസാരിക്കുക.
നാളെ, ഒരുപക്ഷെ
നമ്മുടെയീ മതിലുകള്ക്ക്
ഈടു കൂട്ടുന്നതെങ്ങിനെയെന്ന്
സൂത്രപ്പണികള്
തിരയുകയുമാവാം.
അടഞ്ഞ വാതിലുകള്ക്ക്
ഇരുപുറവും നിന്ന്
പുറത്തേക്കുള്ള വഴി
തേടിത്തേടി തളര്ന്നൊരിട
തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്
കുറേ കുട്ടികള്,
ആ പഴയ ജനാലപ്പടിമേലിരുന്ന്
ഉറക്കെ ചിരിക്കുകയും
ആകാശത്തെക്കുറിച്ച്
സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
നാളെ, ഒരുപക്ഷെ
ReplyDeleteനമ്മുടെയീ മതിലുകള്ക്ക്
ഈടു കൂട്ടുന്നതെങ്ങിനെയെന്ന്
സൂത്രപ്പണികള്
തിരയുകയുമാവാം.
ഒരുപാട് ഇഷ്ടായീ.. തുടരൂ..!!
ആശംസകള്..!!
www.tomskonumadam.blogspot.com
poornamayi manasilayilla.. alpam tube light anee...
ReplyDeleteഅതല്ലേ ജീവിതം ? സ്വപ്നങ്ങള് കണ്ടും , എല്ലാം കൈ എത്തി പിടിക്കാന് നോക്കി കിട്ടാതെ അങനെ ..........
ReplyDeleteഎല്ലാവരും അത് തുടര്ന്ന് കൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് മാത്രം
ഇഷ്ടമായി വരികള് .. ആശംസകള്
...പാതിയില് മുറ്റത്തെ മുള്ളുവേലിയില് കുരുങ്ങിയ,പാവം പക്ഷിക്കുഞ്ഞിനെക്കുറിച്ചാവും സംസാരിക്കുക! - നല്ലവരികള്, ആശംസകള് നേരുന്നു!
ReplyDeleteഒന്നുകിൽ തുറക്കണം അല്ലെങ്കിൽ ആശാരിയെ പഴിക്കണം.തുറക്കാനുള്ള സൂത്രപ്പണികൾ നോക്കണം. വിലപിക്കുന്നത് വ്വ്യർഥം.
ReplyDeleteമനോഹരമായ കവിതകള്, കാണാന് വൈകി....
ReplyDeleteആശംസകള്...
വായനയ്ക്ക് നന്ദി റ്റോംസ്, മനോരാജ്, അഭി, റിസ്, ഗോപാല് ഉണ്ണികൃഷ്ണ, രഞ്ജിത് ചെമ്മാട്..
ReplyDeletenannaayi...
ReplyDeletego on...
..പറക്കാനൊരുങ്ങി,
ReplyDeleteപാതിയില്
മുറ്റത്തെ മുള്ളുവേലിയില്
കുരുങ്ങിയ,പാവം..
S.S