ഒഴുക്ക്

ഒരു മിന്നലില്‍

എല്ലാം മറന്നു.

ആടകള്‍

ആഭരണങ്ങള്‍

എല്ലാമഴിഞ്ഞു.

മുങ്ങിനിവര്ന്നു,

പായല്‍ പുതച്ചു.

ഒഴുക്കിന്‍ തുടര്‍ച്ച.

ഏറ്റത്തില്‍

ജലം പോലെ നിസ്സംഗം.

ഇറക്കത്തില്‍

കാലവേഗം. 

ഓരോ ദേശത്തിലും

കാവല്‍ക്കാര്‍

മുളവടി കൊണ്ട് കുത്തി

അതിര്‍ത്തി കടത്തി വിട്ടു .

ഇപ്പോള്‍, കടലില്‍

ഒരു ചുവന്ന തുരുത്തിനു

നേര്‍ക്കൊഴുകുന്നു.

ആ വിലക്കപ്പെട്ട കനി,

ഹവ്വയുടേതു പോലെ; എന്നും

കടലില്‍ വീണുടയും.

വീഴ്ചയില്‍ ചതഞ്ഞ്

വിത്തായുയിര്ത്ത്..വീണ്ടും..

മീനുകള്‍ കൊത്തുമുടലില്‍;

പുതിയ ഇടങ്ങളുണ്ടായ്‌ വരും.

അവയില്‍ കുടിയേറും

നടുക്കടലില്‍

ചങ്കുപൊട്ടി ചത്ത മുക്കുവന്റെ

ഒടുവിലത്തെ മിടിപ്പ്;

വലിച്ചെറിയപ്പെട്ട

കുപ്പികളില്‍ നിന്ന്‍, അനേകം

ലഹരികളുടെ ജിന്നുകള്‍.

കൂടെക്കൂടും

മഴപ്പേച്ചുകള്‍,

വെയില്‍ വിരല്പ്പാതകള്‍,

നിലാവിന്റെ ഖനികള്‍,

വാല്‍നക്ഷത്രക്കാഴ്ചകള്‍.

ഇവയൊന്നും തന്നെ 

വില്‍പ്പനയ്ക്ക് വയ്ക്കില്ല.

ഏത് യുദ്ധക്കെടുതിയിലും

ബാക്കിയാവുന്ന പാലങ്ങളാണവ  .

ഒടുവില്‍ ആര്‍ക്കും 

ചെന്നു കയറാവുന്ന വീടുകള്‍.

തിടുക്കമില്ല 

അടിയുമ്പോഴടിയും.

അഴുകുമ്പോഴഴുകും.

അത് വരെ

ഒഴുകും.