ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിനിടയിലൂടെ
നടക്കുന്നു.
സ്വയമൊരാള്‍ക്കൂട്ടമായി
നടന്നു പോകുന്നു.
ഓരോ തെരുവിലും
ഓരോ മുഖം.
വഴിയില്‍
ഒരു കുഞ്ഞ്
കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്നു,
മുഖമില്ലാതുറങ്ങുന്നു.
(അവനിന്ന്‍ വല്ലതും കഴിച്ചോ എന്തോ)
അവന്റെ തൊലിപ്പുറം മറയ്ക്കുന്നു
ഈച്ചകളുടെ കൂട്ടം.
അവയോടൊപ്പം ചെന്നിരിക്കുന്നു.
.
ഒരിടത്ത്
ഇരുന്നിടം തന്നെ
ചിതറിപ്പറന്ന്
കുറുകിക്കുറുകി
പ്രാവിന്‍ കൂട്ടം.
അവയോടൊപ്പം
അരിമണി കൊറിച്ചിരിക്കുന്നു.
വീട്ടില്‍
കണ്ണാടിയില്‍
മുഖത്ത് ഈച്ചകളാര്‍ക്കുന്നു
മുഖം അരിമണി കൊറിച്ചിരിക്കുന്നു .
മുഖം മുഖം മറച്ചിരിക്കുന്നു.
kollaaam...........
ReplyDeleteEre manoharam. Aashamsakal nerunnu.
ReplyDeleteEre manoharam. Aashamsakal nerunnu.
ReplyDeleteഎന്താ പറയാ.....?
ReplyDeleteഒരു കുഞ്ഞ്
ReplyDeleteകമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്നു,
മുഖമില്ലാതുറങ്ങുന്നു.
(അവനിന്ന്‍ വല്ലതും കഴിച്ചോ എന്തോ)
അവന്റെ തൊലിപ്പുറം മറയ്ക്കുന്നു
ഈച്ചകളുടെ കൂട്ടം
ഈ വരികള്‍ മനോഹരം
മുഖം മുഖം മറച്ചിരിക്കുന്നു.
ReplyDelete:) nannayittundu..
ReplyDeleteതെരുവിലെ കുഞ്ഞിന്റെ ശരീരത്തിൽ ആർത്തിരുന്ന ഈച്ചക്കൂട്ടം വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ സ്വന്തം മുഖത്താർക്കുമ്പോൾ, അരിമണി കൊറിക്കുന്നിടെ, മുഖം മുഖം പൊത്തുമ്പോൾ (തൊപ്പി ഊരി!) കവിത തെരുവിലും മനസ്സിലും മുഴങ്ങിത്തുടങ്ങുന്നു!
ReplyDeleteമുഖം മുഖം മറച്ചിരിക്കുന്നു.
ReplyDeleteഅവനവനിലെക്ക് ഒതുങ്ങിക്കൂടുന്നു മാനുഷര്‍.
:-)
ReplyDelete-:)
ReplyDeleteavanavanilekku....
വഴിയില്‍
ReplyDeleteഒരു കുഞ്ഞ്
കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്നു,
മുഖമില്ലാതുറങ്ങുന്നു.
(അവനിന്ന്‍ വല്ലതും കഴിച്ചോ എന്തോ)
അവന്റെ തൊലിപ്പുറം മറയ്ക്കുന്നു
ഈച്ചകളുടെ കൂട്ടം.
അവയോടൊപ്പം ചെന്നിരിക്കുന്നു.
Loved these lines
ആത്മ വിമര്‍ശനത്തിന്റെ മുഖം
ReplyDeleteകവിത പൊള്ളിച്ചു