ഉരിയാടല്‍

നിന്നോട് സംസാരിക്കുമ്പോള്‍

നീയൊഴിച്ച്

എല്ലാവരുമത് കേള്‍ക്കുന്നു.

മറുപടി പറയുന്നു

തെരുവുകള്‍ തോറും

അലഞ്ഞ്  തളര്‍ന്നൊരു കാറ്റ്;

പുറപ്പെട്ടിടത്തേക്കെന്നും

തിരികെയെത്തുന്ന പക്ഷികള്‍;

ഇരുന്നേടത്ത് നിന്നും

വേര് നീട്ടുന്ന മരങ്ങള്‍,

അവ പൊഴിക്കുന്ന ഇലകള്‍;

പേരറിയാത്ത പൂവുകളുടെ

നൂറായിരം ഗന്ധങ്ങള്‍.

നിന്നോട് പറയുന്ന വാക്കുകള്‍

ഈയാമ്പാറ്റകളായി

ചുമരില്‍

തട്ടി,

വീണ്ടും തട്ടി,

താഴേക്ക് താഴേക്ക്

വീഴുന്നു.

ബാക്കിയായ

ഇത്തിരി വെട്ടത്തിലവ

ഉടല്‍ മുറിഞ്ഞ് കിടക്കുന്നു.